Óscar Higares: "Ik ben 55 en ik weet niet wat ik wil worden als ik groot ben."

Slechts een paar maanden geleden hield Óscar Higares na een zes uur durende operatie een groot litteken op zijn rug over, "maar ik heb grotere wonden." Het was een complexe operatie , een lumbale fusie. Zoals alle stierenvechters herstelde hij snel en volledig, omdat zijn lichaam gewend is aan wonderen, hoewel het ook waar is dat hij zijn steentje bijdroeg met een positieve instelling: "Vanaf het begin heb ik de dokter gevraagd of ik mezelf kon pushen, en ik ben niet gestopt met trainen, golfen of tennissen."

Ondanks alles had ze tot vorige maand geen voet meer op een catwalk gezet, toen La Terremoto de Alcorcón haar uitnodigde om mee te lopen in het Torrevieja Weekend , georganiseerd door Eduardo Navarrete : "Ik droeg een prachtige jumpsuit van Mallorcaanse stof en liep de 300 meter van de Paseo de Vistalegre. Ik heb er echt van genoten. Nu doe ik alleen nog maar dingen voor mijn vrienden en voor de lol."

Oscar omschrijft zichzelf als "een man met vele interesses, leergierig en in staat zich aan te passen. Ik heb ervaringen opgedaan die me persoonlijk hebben laten groeien. Ik heb met grote film- en televisiesterren gewerkt onder fantastische regisseurs; dit heeft me geleerd respect te hebben voor wat ik doe en voor het werk van anderen."

Maar als hij kon, zou hij graag de impuls een beetje onder controle krijgen die hem ertoe aanzet "zich in situaties te storten waarin ik even had moeten stoppen, analyseren en niet had moeten reageren voordat ik ervan uitging dat anderen meningen hebben die ik niet leuk vind, onder andere omdat ze mij niet kennen. Maar dat zou mij niet moeten beïnvloeden."

Oscar is methodisch, gedisciplineerd, "met zijn vaste routines , vooral 's ochtends."

Hij beschouwt zichzelf als "heel attent, omdat ik anderen wil laten weten dat ik aan ze denk, al is het maar een klein cadeautje. Toen ik bijvoorbeeld in Torrevieja was, zocht ik naar wat kleine cadeautjes voor mijn vrouw en dochters, zodat ze zouden weten dat ze altijd bij me zijn ." In die zin bekent hij "een ouderwetse romanticus te zijn, zoals een echte Kreeft, die de ander speciaal wil laten voelen."

En er is niemand zo bijzonder in zijn leven als zijn gezin: "Mijn vrouw en ik vullen elkaar perfect aan . We hebben een punt bereikt waarop we elkaars ruimte respecteren en accepteren dat we niet alles samen hoeven te doen. We kunnen allebei genieten van onze eigen tijd, zelfs als we uiteindelijk naar huis gaan. Dit heeft ons de kans gegeven om te groeien en te evolueren, zowel persoonlijk als als koppel . Wat mijn dochters betreft, ik ben ontzettend trots en ik heb er alle vertrouwen in. Ze hebben geleerd dat elk offer zijn beloning kent; ze zijn leergierig, verantwoordelijk en liefdevol. Wij vijf vormen een team."

Óscar vindt rust "in mijn huis in Chiclana, omdat het mijn toevluchtsoord is . Er is licht, rust en evenwicht." Maar als er één ding is waar hij een hekel aan heeft, iets wat hem gek maakt, dan zijn het wel "mensen die de ruimte van anderen niet respecteren, zoals degenen die twee parkeerplaatsen in beslag nemen."

In afwachting van de première van de serie 'La suerte', die wordt gepresenteerd op het filmfestival van San Sebastián en waarin hij een gepensioneerde stierenvechter speelt, werkt hij aan een idee: "Ik wil kleding ontwerpen die mijn passie voor mode en mijn persoonlijkheid op het gebied van kleding weerspiegelt ." Óscar Higares heeft evenveel dromen als zorgen: "Ik wil me niet beperken tot iets; ik wil alles proberen . Ik ben 55 jaar oud en ik weet nog steeds niet wat ik wil worden als ik groot ben."

De emoji die ze het meest gebruikt : "Ik twijfel tussen het hart en die met die veelbetekenende halve glimlach, die ik erg grappig vind. Altijd een geweldige manier om een gesprek af te sluiten."

Hij zou een selfie nemen met : "Met een Apache-opperhoofd. Ik denk dat ik in een vorig leven een Indiaanse krijger was. Maar het is geen mystiek, wat ik helemaal niet heb, het is gewoon intuïtie."

Een offer voor roem : "Privacy. Plotseling waardeer je discretie, anonimiteit en de vrijheid die daarmee gepaard gaat."

Een 'aarde verzwelgt me'-moment : "Ik was aan het winkelen op een rommelmarkt en wilde wat spullen meenemen, maar het meisje negeerde me, en ik dacht dat ze ze me niet wilde verkopen. Bleek dat ze doof en stom was."

Iets wat ze niet mag missen in haar dagelijkse routine : "Mijn uitgebreide ontbijt. Zelfs als ik om vier uur 's ochtends moet schieten, want dan sta ik om drie uur op en drink ik mijn koffie met mijn toast, eieren, fruit, havermout en mijn supplementen (kurkuma, omega 3, enz.)."

Een doel : "Talen leren. Engels is nog steeds mijn onafgemaakte taak."

Een plek om te verdwalen : "Er is een prachtig hotel in de Riviera Maya dat ik op sociale media heb gezien en waar ik ooit naartoe hoop te gaan om op blote voeten over het strand te lopen. Dat is mijn idee van het paradijs."

Zijn eerste kus : "Met een meisje van school dat ik leuk vond. Het was geen filmkus, maar een tongzoen, maar het gaf me een volwassen gevoel. Mijn hart klopte voor de volle 1000%. Ik voelde een mengeling van durf en schaamte."

Ze is bang voor : "Verveling, voor nietsdoen. Het geeft me energie om met zeven projecten tegelijk bezig te zijn en helemaal in mijn hoofd te zitten."

Over 10 jaar zie ik mezelf : "Met de hypotheek bijna afbetaald, mijn haar zo wit als kool, wandelend over het strand met mijn honden. Vergezeld door mijn vrouw en mijn dochters gelukkig zien. Niets bijzonders, maar wel heel waardevol."

Kleine Oscar : "Hij was erg goed, grappig en grappig. Hij was de clown van de familie, leergierig en vliegensvlug. Ik wist altijd al dat ik de buurt zou verlaten en nooit meer zou terugkeren, want ik zocht naar een leven vol levens. En dankzij al die echte ervaringen heb ik als acteur die fictieve levens kunnen opbouwen. Hoewel ik goed met mensen overweg kon, had ik weinig vrienden, maar ze waren altijd loyaal en bovenal rusteloos en stonden te popelen om problemen te veroorzaken."